MELEĞİMSİN YA ZEYNEB-İ KÜBRA!

MELEĞİMSİN YA ZEYNEB-İ KÜBRA! Ya Zeyneb-i Kübra! Sen benim çiçeğimsin, yıldızlararası meleğimsin Kirli diller hiçbir toz yakıştıramaz sana Küfrün karanlık çehresi yaklaşamaz ruhuna Dokunan senin yumuşak elindir, kalbime Şifadır, bedenimde ağrıyan her yerime. Ya Zeyneb-i Kübra! Dağ gibiydin yoruldun mu fesatlardan? Derya gibiydin bunaldın mı darbelerden? Anlamadık, olup biten entrikalardan Biz onlardan beriyiz, kırılma bize Kalbimiz yanındadır, hayat buluruz seninle. Ya Zeyneb-i Kübra! Gözyaşı içeceğin su, Vahy oldu senin için ekmek Özgürlüğü getirenlere layık gördüler esareti tek İnandığını söyleseler de inanmazlar onlar, Bilmezler mi zincirler vurulsa da bedenlere, vurulamaz kalplere Özgürlük kanatlarını takanlar, uçar gider Rabb’inin indine! Ya Zeyneb-i Kübra! Ayetlerle yoğrulan kalbini, kırdılar mı seni? Annene saldılar mı inciten haberleri? Peygamberin torununu hiç utanmadan esir aldılar Onları küfürle itham ediyorum ve nefretimle Rabb’imin Meveddet ayetini şahit tutuyorum kendime. Ya Zeyneb-i Kübra! Çöllerde ayak izini ve nefes kokunu ararken Hangi zillet cesaret eder, çok şaşırıyorum ben Benliğini kaybetmiş olamaz Müslümanlardan biri Şeytanlarla hemhal olmuş, çözemedim hiçbirini Sen nasıl dayandın, aklım kaldıramadı bu yüreğini. Ya Zeyneb-i Kübra! Yaşamayı dünyadan ibaret zannettiler Bu kadar gafleti İlahî hesaba katmadılar Dünyada bile her şey hesap iken, ahireti hesapsız sandılar Seni üzenler affedilmez, gözü dönmüşler Bu kadar ihanet, bir yere sığmaz anacığım ne yazık ki! Ya Zeyneb-i Kübra! Her anaya yakışırdı, gülmeyi yasakladılar sana Hürmet görmek seninde hakkındı, hürmet etmediler hakkına Annemi ağlatanları unutmayacağım, Rabbime şikâyet ederek. Annemiz ilahi terbiyede iken, anne terbiyesinden çıkmışlar, Bunun hesabını soracaksın “Sen ve Allah” elbet! Ya Zeyneb-i Kübra! Kışa çevirseler de senin hayatını, sen kardelensin Baharla gelen dirilişin en güzel çiçeğisin Sen benim ciğerim, göz nurum, sancağımsın Ellerinden öpüyorum, hayallerimin en güzel süsüsün Sabırsızlıkla bekliyorum, hasreti bitirmeyi.